Nowa soczewka – nowe widzenie

Oko/ fot. Fotolia
Podczas operacji zaćmy do oka zostaje wszczepiana zupełnie nowa soczewka. Musi być to poprzedzone szeregiem badań pomiarowych oraz konsultacji z pacjentem. Przeczytaj, jakie zasady dyktują pomiary biometryczne poszczególnych części gałki ocznej.
/ 01.04.2012 19:55
Oko/ fot. Fotolia

Indywidualnie dobrana soczewka

Mimo wszelkich podobieństw w budowie anatomicznej oka, u każdego z nas występują pewne różnice osobnicze. Ze względu na ten fakt wszczepiana soczewka, musi być indywidualnie dopasowana do każdego pacjenta. Taki dobór musi być poprzedzony szeregiem specjalistycznych badań i pomiarów, dzięki czemu wiadomo nie tylko, jakiej wielkości ma być wszczepiona soczewka, ale także, jaka ma być jej moc i zdolność skupiająca. Jest to potrzebne, by późniejsza korekcja okularami lub soczewkami kontaktowymi była możliwie jak najmniejsza.

Keratometria

Jest to badanie, na podstawie którego lekarz określa stan rogówki. Dokonuje pomiaru jej krzywizny oraz zbiera dokładne dane topograficzne (na przykład – w którym miejscu jest cieńsza, a w którym grubsza). Podczas tego badania należy także zmierzyć głębokość komory przedniej oka, czyli odcinka pomiędzy tęczówką a rogówką, w którym fizjologicznie znajduje się ciecz wodnista, utrzymująca prawidłowe ciśnienie wewnątrz gałki ocznej.

Ultrasonografia gałki ocznej

Badanie to wykonuje się analogicznie do innych popularnych badań ultrasonograficznych (np. USG jamy brzusznej). Za pomocą specjalnej głowicy (znacznie mniejszej niż w przypadku badań większych obszarów ciała) wysyłane są sygnały dźwiękowe, które odbijają się od odpowiednich struktur i narządów, a powracając – dają dokładny obraz tego, co znajduje się wewnątrz ciała. W przypadku gałki ocznej badanie to umożliwia pomiar długości gałki ocznej. Informacja ta jest niezbędna dla okulisty wykonującego operację zaćmy i dopasowującego wszczepianą soczewkę.

Zobacz też: Jak przebiega leczenie operacyjne zaćmy?

Dopasowanie do drugiego oka

W przypadku, gdy pacjent przed operacją ma dużą wadę wzroku, a proces chorobowy zaćmy objął tylko jedno oko, lekarz tak powinien dobrać wszczepianą soczewkę, aby różnica wady wzroku pomiędzy okiem zdrowym a zoperowanym była jak najmniejsza. Teoretycznie bowiem, jeśli jedno oko zostanie pozbawione wady wzroku, a drugie nadal będzie funkcjonowało z wadą, uniemożliwi to pacjentowi wyraźne widzenie właśnie z powodu tej różnicy.

Pacjent jest najważniejszy!

Każdą zmianę korekcji wzroku należy indywidualnie skonsultować z pacjentem. Bardzo często zdarza się, że pacjenci są „przyzwyczajeni” do swojej wady i nie wyobrażają sobie funkcjonowania bez okularów (soczewek) lub w okularach (soczewkach) o zupełnie innej zdolności skupiającej. Najistotniejszy jest tutaj komfort życia i funkcjonowania pacjenta, dlatego operator musi dostosować swoje obliczenia do wymagań operowanego.

Zobacz też: Jak chronić oko po operacji zaćmy?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!