Zaćma wrodzona – czy to wyrok?

Zmysł wzroku jest bardzo ważnym narzędziem poznawania świata dla małego człowieka. Zaćma wrodzona może uniemożliwić lub znacznie utrudnić mu korzystanie z niego. Przeczytaj, jak obecnie rozpoznaje się i leczy zaćmę wrodzoną.
/ 29.03.2012 19:21

Choroba od samego początku życia

Zaćma wrodzona jest chorobą oczu, która rozwija się jeszcze w łonie matki lub kilka miesięcy po narodzeniu dziecka. Najczęstsze przyczyny tej choroby to skłonności genetyczne. Zwykle zdarza się tak, że zaćma jest jedynie częścią bardziej rozległej choroby genetycznej takiej jak zespół Downa lub zespół Turnera. Może także występować jako składowa chorób metabolicznych, polegających na niedoborach ważnych dla życia enzymów. Przy obecnych metodach leczenia i korekcji wzroku zaćma wrodzona jest w pełni uleczalna.

Objawy, które mogą sugerować zaćmę wrodzoną

Najbardziej widocznym objawem, który staje się powodem do wizyty matki z dzieckiem u okulisty jest tak zwana „biała źrenica”. Nie zawsze wygląda to tak spektakularnie, jak by się mogło wydawać – czasami w obrębie źrenicy występują jedynie widoczne zmętnienia w postaci białawych pasm lub plam. „Biała źrenica” nie jest też charakterystyczna dla zaćmy – może świadczyć o całym szeregu innych schorzeń okulistycznych, dlatego w przypadku dostrzeżenia tego objawu, koniecznie należy zjawić się u okulisty. Innym symptomem jest nagminne pocieranie oczek piąstkami lub kciukami przez dziecko. W przypadku zaćmy, występującej na obojgu oczach, rozwija się oczopląs, czyli objaw polegający na ruchach gałki ocznej przypominających jej drganie. Objaw ten ma to do siebie, że nawet po wyleczeniu zaćmy, może się utrzymywać u dziecka.

Zobacz też: Czy to już zaćma? – objawy choroby

Leczenie – tylko i wyłącznie operacja

Leczenie zaćmy wrodzonej polega na zoperowaniu chorego oka (lub obojga oczu) oraz na późniejszej korekcji wzroku okularami lub soczewkami kontaktowymi. Podczas operacji usuwa się zmętniałą soczewkę i (opcjonalnie) wszczepia się sztuczną. Jako że wzrok dziecka ulega adaptacji, a cały układ optyczny zmienia się wraz z biegiem lat, konieczne jest noszenie okularów lub soczewek do końca życia i stałe kontrolowanie ostrości wzroku u okulisty.

Najważniejsza jest profilaktyka w ciąży!

Przyczynami zaćmy wrodzonej są także sytuacje, które mają miejsce w ciąży. Do najczęstszych źle rokujących zdarzeń należą zakażenia toksoplazmą oraz choroby wirusowe takie jak świnka, opryszczka, różyczka i ospa. Ponadto przyszła mama musi bardzo uważać na przyjmowane leki, szczególnie na te z grupy sterydów, a także bacznie kontrolować poziom cukru we krwi oraz ilość spożywanych tłuszczy. Jeśli matka choruje na jakąś chorobę ogólnoustrojową (cukrzyca, zaburzenia czynności tarczycy), nie może zaniedbać leczenia jej w ciąży, gdyż każde zaburzenie metaboliczne może przyczynić się do rozwoju zaćmy wrodzonej u jej dziecka.

Zobacz też: Nowa soczewka – nowe widzenie

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!